وقتی به شاتکريت فکر می کنیم ، معمولاً به مخلوطی از شن ، شن و ماسه ، سیمان پرتلند و آب فکر می کنیم که به اشکال ریخته می شود و اجازه می یابد تا خودش را بگیرد و خوب شود.

روش دیگر برای قرار دادن بتن با استفاده از "گلوله" است که به پمپاژ بتن به یک نازل و استفاده از هوای فشرده برای دمیدن آن در محل تحت فشار اشاره دارد. این فرایند را می توان در صفحات کف ، دیوارها و سطوح بالای سقف مانند سقف و سقف استفاده کرد.

دو روش وجود دارد که می توان بتن را با استفاده از این روش قرار داد:

مخلوط خشک یا "گونیت" ، مواد تشکیل دهنده بتن خشک (شن ، شن و ماسه و سیمان پرتلند) را در یک قیف قرار می دهد و آنها را با هوای فشرده از طریق یک شیلنگ به نازل منتقل می کند. در اینجا آب اضافه می شود و کارگران مخلوط بتن را روی سطحی که آماده شده است اسپری می کنند. این یک موضوع برای زمان دیگری است.
مخلوط مرطوب یا "شاتکریت" بتن آماده را (گاهی اوقات با الیاف تقویت کننده اضافه شده) در یک قیف قرار می دهد ، بتن را از طریق یک شیلنگ به نازل پمپ می کند. در اینجا هوای فشرده تزریق می شود و یک کارگر بتن را روی سطح آماده شده پاشش می کند. این متداول ترین روند در اواخر قرن 20 و 21 است.
گاهی اوقات اصطلاحات "gunite" و "shotcrete" به جای یکدیگر استفاده می شوند ، اگرچه فرایندها متفاوت است.
در این مقاله به روش مخلوط مرطوب شاتکریت پرداخته خواهد شد.

از جمله مزایای شاتکریت نسبت به بتن ریخته شده می توان به موارد زیر اشاره کرد:

این به سیستم پیچیده ای از اشکال مانند بتن معروف در محل ریخته شده احتیاج ندارد ، زیرا به عنوان خمیر سفت استفاده می شود و فقط به فرم یک طرفه احتیاج دارد ، یا اگر روی خاک فشرده اعمال شود اصلاً به هیچ یک نیاز ندارد.
پس از قرار دادن ، نیازی به لرزش و تراکم ندارد ، زیرا تحت فشار به جای خود دمیده می شود
این یک روش ارزان برای ساخت بتن در منحنی ها و اشکال نامنظم است که با تشکیل بتن معمولی دشوار یا غیرممکن است ، مانند مواردی که در مخازن ، گنبدها ، استخرها و پارک های اسکیت مورد نیاز است.
این می تواند با میله های تقویت کننده فولاد ، مش تقویت کننده سیم جوش داده شده ، تقویت کننده الیاف مخلوط با بتن یا بدون تقویت استفاده شود
دارای کیفیتهای غیر قابل احتراق و مقاوم در برابر آتش مانند بتنی است که به روش متداول تشکیل و ریخته شده است.
نقطه ضعف اولیه شاتکریت در مقایسه با بتن ریخته شده مدت زمانی است که در هنگام استفاده برای پی های بزرگ ، پایه های سازه ای و سایر سازه ها با سطح مقطع بزرگ لازم است ، در مقایسه با استفاده از فرم های معمولی برای این سازه های بزرگ.

دو مشکل رایج هنگام استفاده از شاتکریت ، سنگ ریزه در سنگدانه بتن است که بیش از حد بزرگ است و در پاشش بتن تداخل ایجاد می کند. و بتن آماده که خیلی مرطوب است (یک افت شدید) ، به طوری که به خوبی به سطوح عمودی و بالای سر نچسبد.

بتن استفاده شده توسط شاتکریت اغلب شامل میله های تقویت کننده فولاد است. عکس 1 پایین و کناره انتهای عمیق یک استخر شنای بزرگ شهرداری را نشان می دهد. خدمه شاتکریت بر روی فولاد تقویت کننده کف استخر ایستاده اند که توسط واحدهای سنگ تراشی بتونی که روی خاک فشرده قرار گرفته اند پشتیبانی می شود. این آرماتور فولادی همانطور که در پشت عکس نزدیک بالای دیوار قرار دارد ، به طور کامل در بتن جاسازی می شود.دستگاه شاتکريت

کارگران ایجاد یک استخر بزرگ

(1)

عکس 2 نمای دیگری از خدمه را نشان می دهد ، با نازل در سمت چپ ، شیلنگ ها در وسط و پایان دهنده ها با ماله های دستی در انتهای سمت چپ. همچنین دو شیلنگ منتهی به نازل قابل مشاهده است. شیلنگ بزرگتر حاوی بتن است و در بالای خاکریز ، نزدیک کامیون آماده مخلوط ، به پمپ بتن متصل است. شیلنگ کوچکتر به یک کمپرسور هوا بزرگ و نصب شده روی تریلر متصل می شود تا هوای فشرده شده را تأمین کند تا بتن در جای خود دمیده شود.

نازلمان شاتکریت می زند

(2)

عکس 3 نمایی دیگر از خدمه است که نمای بهتری از اتمام کننده های بتن در سمت راست دارد.

فینیشرهای بتن روی استخر شنا کار می کنند

(3)

قيمت شاتکريت با اتصال آن به شیلنگ از پمپ بتن و اتصال دریچه هوای فشرده و اتصال شیلنگ به کمپرسور هوا ، یک نمای نزدیک از نازل شاتکریت است. با تنظیم شیر هوای فشرده ، نازل می تواند سرعت تخلیه بتن را کنترل کند. حجم بتنی که تخلیه می شود در پمپ بتن کنترل می شود.

https://www.fireengineering.com/fire-prevention-protection/construction-concerns-shotcrete/#gref